Beyler Bahçesi

Rumeli türküleri içerisinde en önemli oturak havalarındandır. Davulcu ve zurnacıların en çok zorlandığı ağır ve coşkulu türkülerdendir. Devir; İskece ve Gümülcine'de beylerin hakim olduğu devirdir. Gümülcine'de Alestoğlu gibi ağaların, Karamusa ve Yardımlı beyleri gibi ciflik sahiplerinin fedailer besledikleri, aralarındaki toprak kavgalarını veya başka husumetleri silah yoluyla hallettikleri yine İskece beylerinin himaye ettikleri pehlivanları ile un saldıkları, devirdir. Yüz yüz elli yıl öncesine ait donemde bu beylerin devam ettiği, içinde büyük çınar ağaçlarının bulunduğu bir içkili işret eğlence yeridir Beyler Bahçesi. Tahminlere göre, Gümülcine'de bugünkü şehir stadı karşısında mezarlıklar arasındadır, bu halka pahalı eğlence sunan yer (Daha yakın devirlerin meşhur Narlı-Bahçe'si gibi) Söylentiye göre beylerden biri, (hangisi olduğu bilinmiyor)bu bahçede yeşil gözlü bir güzele vurulur,onun uğruna malini mülkünü ziyan eder. Bu aşk macerası sonucu, söz konusu bahçe türkülere konu olur. Beyler de bahçesinde bir ulu çınar Çınarın dallarında validem kandiller yanar İnsan da sevdiğine böyle mi yanar Ağla hey gözlerim kan ağla ayrılık günü Söyle hey dillerim sen söyle muhabbetin sonu Beyler de bahçesinde al yeşil çadır Çadırın içinde validem sevdiğim yatır Benim sevdiğimin gözleri çakır Ağla hey gözlerim kan ağla ayrılık günü Söyle hey dillerim sen söyle muhabbetin sonu. Kaynak: Öyküsüyle Türküsüyle Batı Trakya Türküleri Reşit Salim- Osman H. Arda