NOEL BABA NEYİMİZ OLUR? HAKAN ALBAYRAK -MİLLİ GAZETE

Miladi yılbaşı münasebetiyle aldığım en güzel cep telefonu mesajının altında Yelda Eroğlu imzası var. Şöyle demiş Eroğlu: `Sokaklarda kafası külahlı manyaklar dolaşıyor. Kendinizi yılbaşı kabusundan koruyun.` Al benden de o kadar! Kanıma dokunuyor bu manyaklık. Mahallemizdeki kuruyemişçinin önünde bile `Noel Baba` oturuyor. Ülkemi tanıyamıyorum. Ülkemin ülkem olduğundan şüphe ediyorum. Nüfusun yüzde 80`ine yakını Hıristiyan olan Adigey Cumhuriyeti`nde pek de dindar olmayan Müslüman Çerkezler`Burası bizim vatanımızdır ve bu adamın bizimle hiçbir ilgisi yok!` diyerek başkent Maykop`a bir `Noel Baba` heykelinin dikilmesini engelliyorlar, fakat nüfusun yüzde 90 küsuru Müslüman olan Türkiye`de `Noel Baba` akıl almaz bir genel kabul görüyor. Bu nasıl Türkiye? `Şükran Günü`nün hindisini, `Kristmıs`ın çam ağacını ve `Aziz Nilolay`ı içselleştiren Türkiye, gerçekten Türkiye midir? Oldu olacak, boynumuza haç da asalım bari!


Bu manyaklıkla ilgili bir şeyler yazayım derken, internetteki bir haber sitesinde Arif Nihat Asya`nın bundan 40 sene önce kaleme aldığı `Noel Baba` yazısına rastladım. Ben susayım, üstad konuşsun:


`Memleketimize, herhalde, Beyoğlu`ndan giren, Haliç`i atlayarak Fatih`lere, Aksaray`lara, sonra Rumeli`ye ve Boğaz`ı aşarak önce Kadıköy`lere, Moda`lara ve sonra Üsküdar`lara ve oradan Anadolu`ya geçen bu bunak neyimiz olur: Babamız mı, dedemiz mi, amcamız mı, yoksa Avrupalılıktan pirimiz mi?


İstanbul`un Tepebaşı`ndan Adana`nın Tepebağı`na kadar her yeri bilen, her yere uğrayan bu moruk kimdir, necidir?


Bir resmine bakarsanız Havarilere, öteki resmine bakarsanız Rasputin`e benzeyen bu iskambil papazı, aramızda nenin nesidir... Bunu hiç merak ettiniz mi?


Siz bırakın da ben söyleyeyim onun kim olduğunu: O Haçlı Seferlerinden kalma bir kılınç artığıdır. O zaman silahla giremediği yerlere, şimdi beyaz sakalıyla saygılar ve sevgiler toplayarak girebiliyor.


O evimize girerken eşeğini kapımızın halkasına bağlayan bir Piyer Lermit`tir... Kardeşlerini Mukaddes savaşa hazırlamaktan geliyor.


O, adıyla sanıyla bir misyonerdir ki, şu memlekette ocağına incir dikildikten sonra, kılığını değiştirmiş... ve bizi avlamaya, kucağında getirdiği oyuncaklarla en can alıcı noktamızdan; çocuklarımızdan başlamıştır.


Bu cömertliğinin karşılığını istemeyecek mi sanıyorsunuz, fedakarlığının sebebini düşünmediniz mi?


Bırakın onun hakkından ben gelirim: İşte sakalını çekince gördünüz... Sakalı elimde kaldı ve altından Lüsifer çıktı.


Bilirsiniz ki casuslar da kıyafetlerini ekseriya böyle değiştirirler. Bu, mezar beğenmeyen hortlağa ya mezarını gösterin, yahut bırakın: Haç`ında çarmıha gereyim onu.


Tehlikeyi sezer de kendiliğinden gitmeye kalkarsa çıkarken ceplerini yoklamayı unutmayınız: Muhakkak bir şeyimizi çalmıştır.

Hakan Albayrak