Size bugün yıllar önce Milli Gazete'de yayınlanmış ve bir arkadaşımın ajandasındaki notlar arasından çıkan bir şiiri paylaşmak istiyorum. 

     Şair İsmail Fatih Ceylan'a ait "Militan" şiiri. Şair İsmail Fatih Ceylan Bey'e twiterdan ulaştık ve iznini aldık .

MİLİTAN

Duvarda kalmış yazılar ayıplıyor bizi
gözlerimin önüne parkeli militanlar gelir
bir yerlerde güneş doğuyor karanlıkta kalsakta
kuşlar cıvıldıyor, sürüyor yine hayat
bir sen değilsin yıkılan
susma artık
susma militan

Sararmış bir eylülde bozuldu tozpembe düşlerimiz
bir sabah terk etti bizi bir şeyler
bir sabah vurdular özgürlük kuşumuzu
o sabah güneş doğmayı unuttu, sürdü geceler
kimimiz yolunu şaşırdı, tutsağı oldu korkunun
kimimiz düşman gibi kaçtı birbirinden
kimimiz kendi elleriyle boğdu düşünceyi
sevgi kuşkuyla yer değiştirdi gözlerimizde
kimimiz dost bulamadı hapishane duvarından gayrı
cellatların acıdığı kadar acımadık birbirimize
düşman kıyamazken, kıydık kendimizi
bir trafik lambasının kırmızı ışığı durdurdu bizi
nice yakışıklı gençler yiğitçe can verdi
nice güzel kızlar yaş döktü gözlerinden
sevdaydık biz yorgun adam, biz bir candık
kısacası militandık
belliydi her halimizden

Parkemi ıslatan yağmurlar aklıma gelir
gecenin karanlıklarında duvara yazdıklarımız
sevginin yakamozları ışırdı yüreğimizde
bir ekmeği bölüşürdük, bir binbir türlü derdi
kollarımız bir kalkar, ağızlarımız bir söylerdi
umutlarımız nokta noktaydı gözlerimizde
soluklarımızla ısıtırdık üşüyen ellerimizi
mırıldandığımız marşlar yüreğimizde ateş yakardı
evet saçlıydık, sakallıydık, gözlerimiz yorgundu
ama sessiz ve tertemizdi düşlerimizdeki sevgiler
günün doğuşu bizim olacaktı, şafak bizi bekliyordu
kitapla kavgayı, aşkla davayı bir taşırdık bu yüzden
biz aşktık, biz kavgaydık
biz tüm sömürülere karşıydık
kısacası militandık
belliydi her halimizden

Yoktu bizim üstümüze bir yiğit
bizim gibi seven yoktu yeryüzünde
hiç bir güç durduramayacaktı bizi
ne silahlardan korktuk, ne de darağaçlarından
ne ihanetlerden, ne de kaypak duygulardan
şafak yürüyüşlerinde buluşacaktık her birimiz
güneş sunacaktık karanlıklara, ışık götürecektik
kurşun dolu geceleri aşıp güzel günler görecektik
tüm sazlar bizim marşımızı çalacaktı günü gelince
bize kurşun sıkanlara çiçek verecektik
yüz binlerin söylediği kurtuluş ezgileri
yıkacaktı gökyüzünü
bu amaçla taşıdık bugüne kadar
göğsümüzdeki imanı
bu amaçla kopamadık hüzünden
savaştık biz, devlettik biz, her çilede biz vardık
kısacası militandık
belliydi her halimizden

Duvarda kalmış yazılar ayıplıyor şimdi
gözlerimin önüne parkeli militanlar gelir
bir yerlerde güneş doğuyor karanlıkta kalsakta
kuşlar cıvıldıyor, sürüyor yine hayat
o hüzün sayfalarını artık çevir
bir sen değilsin yıkılan
susma artık
konuş militan!

|| İsmail Fatih Ceylan ||



İSMAİL FATİH CEYLAN'I TANIYALIM .

Yazar. 20 Aralık 1962, Tavşanlı / Kütahya doğumlu. Tavşanlı Endüstri Meslek Lisesini bitirdi. Doğuş Holding (1983), Soyak Holding (1986-91) ve Yörünge dergisinde çalıştı. 1992’den itibaren gazeteci-yazar olarak Millî Gazete’de çalışmalarını sürdürüyor. Millî Gazete’nin dışında yazılarını Yeni Asya (1977), Tercüman (1978), Yeni Devir (1979) gazetelerinde ve Sur (1983), Gökyüzü (1988), Aylık Dergi (1979), Tohum (1979), Cuma (1985), Acun-Türkiye’nin Gücü (1995) dergilerinde yayımladı. 1983 yılında Sessizce Derinden adlı hikâyesiyle Yeni Devir gazetesinin hikâye ödülünü, 1996’da Yapma Çiçekler adlı hikâyesiyle Türk Edebiyat Vakfı ile Gönen Belediyesinin düzenlediği Ömer Seyfettin Hikâye Ödülünü aldı. Türkiye Yazarlar Birliği, İLESAM ve Sanatçılar Derneği üyesidir.

ESERLERİ:

HİKÂYE: Hayırsız Evlat, Son Sabah (1981), Bu Kafayla Düzelemeyiz (1992), Suskunlar (1993), Yapma Çiçekler (1996), İnsan Görmemiş Hayvanlar (1996).

ROMAN: Bir Buket Gül (1993), Sabahsız Geceler (1993), Elveda Mutluluklar (1993), Zamansız Rüzgâr (1993), Kapanmayan Yara (1995), Bir Eylül Sabahı (1996), Kuşlar Yuvadan Uçtu (1996), Sonsuzluk Yolcusu (1996), Beyaz Zambak (2002), Kapanmayan Yara (2002).

FİKİR: Üç Atatürkçü Delikanlı (1996), Ağlıyor musun? (1996).

ÇOCUK KİTABI: Efe Kız, Deprem, Açgözlülük, Çoban Kız, Uyuşuk Köy, Bitişik Komşu, Hayalperest, Kumar (1981), Hayırsız Evlatlar (1991).